بررسی عملکرد بهینه میراگر هیدرولیکی مغناطیسی حالت جریانی و برشی به روش دینامیک ذره استهلاکی

میراگر هیدرولیکی مغناطیسی بعنوان یکی از تجهیزات پر کاربرد در صنایع با استفاده از روش مولکولی دینامیک ذره استهلاکی مدل سازی شده و شاخص های فیزیکی میراگر و سیال مغناطیسی بکار رفته در آن مورد بررسی قرار گرفته اند. با استفاده از نتایج حاصل از مطالعات تجربی موجود در مقالات مدل سازی اعتبارسنجی شده است که نتایج انطباق خوبی را نشان می دهند. دو حالت جریانی و برشی سیال مغناطیسی داخل میراگر هیدرولیکی مغناطیسی مدل سازی شده و خصوصیات هر حالت با یکدیگر مقایسه شده است. با بررسی انواع سیالات مغناطیسی مشخص می شود سیال 140 سی جی قدرت میراگری بیشتری نسبت به سایر سیالات مغناطیسی ایجاد می کند. نتایج حاصل از مدل سازی نشان می دهد توان میراگری در حالت برشی در میدان های مغناطیسی بزرگتر از 25 درصد از حالت جریانی بیشتر بوده و در حالت کلی نیروی میراگری در حالت برشی بیشتر می باشد، هرچند زمان میراگری در حالت جریانی کوتاه تر است. همچنین مشاهده می شود با افزایش میدان مغناطیسی اعمال شده به میراگر، توان میراگری در هر دو حالت افزایش می یابد. مطالعات در اندازه های مختلف از حفره عبور جریان داخل میراگر انجام شده که مشخص می شود با افزایش ارتفاع حفره توان میراگری بیشتر می شود.

کلیدواژه ها:

میراگر هیدرولیکی مغناطیسی ، حالت جریانی و برشی ، نیروی میراگری ، دینامیک ذره استهلاکی