جایگاه آموزش زبان خارجی در اسناد بالادستی

امروزه که ضرورت ایجاد تحول بنیادین در نظام آموزش عالی کشور مورد تاکید و توجه قرار گرفته است، شاهد تدوین اسناد وسیاست گذاری های بسیار مهمی مانند سند چشم انداز بیست ساله ی جمهوری اسلامی ایران ، نقشه ی جامع علمی کشور هستیم. در سطح خردتر نیز سند برنامه درسی ملی و همچنین سند تحول بنیادین آموزش و پرورش را می توان نام برد که زمینه ساز تحقق تحول اساسی در عرصهی تعلیم و تربیت جمهوری اسلامی ایران هستند. این اسناد بالادستی به عنوان نقشه ی راه و قطب-نمای حرکت نهادهای فرهنگی و آموزشی کشور محسوب می شوند. اگرچه که سیاست زبان در تعلیم و تربیت یکی از مکانیزم هایاساسی پیاده سازی سیاست های آموزش زبان است، اما تاکنون شرایط علمی،سیاسی و فرهنگی کشور توجه زیادی به سیاستزبان نداشته اند وحتی هیچ سند رسمی اعم از ملی و یا آموزشی در این ارتباط وجود ندارد.به علاوه، مرور اسناد سیاسی و فرهنگیکنونی نشان می دهد که بر خلاف اهمیت زبان انگلیسی به عنوان زبان خارجی اول در جامعه و همچنین حساسیت های فوقالعاده پیرامون آن، هیچ سندی در ارتباط با این زبان وجود ندارد. در نتیجه برای درک جهت گیری نظام نسبت به زبان انگلیسی بهعنوان زبان خارجی لاجرم مجبور به رجوع به اسنادی هستیم که به صورت کاملا خلاصه به این موضوع پرداخته اند. مطالعهحاضر به بررسی چهار سند فوق الذکر در ارتباط با حوزه آموزش زبان های خارجی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

اسناد بالادستی ، سند چشم انداز ، نقشه جامع علمی کشور ، برنامه درسی ملی ، سند تحول بنیادین