تاثیر باکتری های محرک رشد و پیش تیمار اسید سالیسیلیک بر شاخص های جوانه زنی بذر بامیه (.Abelmoschus esculentus L) رقم بسنطی در دمای پایین
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 363
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMS-4-3_007
تاریخ نمایه سازی: 15 تیر 1398
چکیده مقاله:
به منظور بررسی اثر باکتریهای محرک رشد و پیشتیمار اسید سالیسیلیک بر شاخصهای جوانه زنی و رشد گیاهچه بامیه رقم بسنطی در دماهای متفاوت یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار در آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت کشاورزی دانشگاه محقق اردبیلی در سال 1393 انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح مختلف دما (10، 15 و 25 درجه سانتی گراد) و سویههای مختلف باکتریهای محرک رشد (سویههای 1، 10، 19 و 150 باکتریسودوموناس پوتیدا، سویههای 69 و 159 باکتریهای سودوموناس فلورسنت، تیمار تلفیقی سویه 19 باکتری سودوموناس پوتیدا و سویه 159 باکتری سودوموناس فلورسنت و شاهد (بدون تلقیح)) و پیشتیمار بذر با غلظتهای مختلف اسید سالیسیلیک (0، 05/0، 1/0، 5/0 و 1 میلیمولار) بود. در این پژوهش شاخصهای جوانهزنی و رشد گیاهچه اندازهگیری شد. نتایج آزمایش نشان داد که با کاهش دما شاخصهای جوانهزنی و رشد گیاهچه بامیه کاهش یافت و بهترین دما برای جوانهزنی بامیه 25 درجه سانتی گراد بود. از سوی دیگر تلقیح بذرها با باکتریهای محرک رشد سبب افزایش معنیدار شاخصهای جوانهزنی بامیه در دماهای متفاوت شد. بطوریکه سویه 150 از باکتری سودوموناس پوتیدا و سویه 69 باکتری سودوموناس فلورسنت بیشترین تاثیر را بر ویژگیهای جوانهزنی تحت تنش دمای پایین در مقایسه با شاهد نشان داد. همچنین پیشتیمار بذر بامیه با اسید سالیسیلیک سبب افزایش معنیدار تمامی صفتهای اندازهگیری شده بامیه اعم از درصد و سرعت جوانهزنی، طول ریشهچه، ساقهچه، وزن خشک ساقهچه و گیاهچه، شاخصهای طولی و وزنی قدرت در دماهای متفاوت شد. کاربرد پیشتیمار با غلظت 1/0 و 5/0 میلیمولار اسید سالیسیلیک برای بهبود شاخصهای جوانهزنی بذر بامیه تحت تنش دمای پایین مطلوبتر است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سمیه بهادری
دانشگاه محقق اردبیلی
بهروز اسماعیل پور
دانشگاه محقق اردبیلی
احمد جوادی
دانشجوی دکتری دانشگاه محقق اردبیلی
سرور خرم دل
دانشگاه فردوسی مشهد