عدالت سیاسی در گفتمان انقلاب اسلامی

گفتمان انقلاب اسلامی، در زمانی ظهور کرد که گفتمانهای لیبرالیستی و مارکسیستی در قرن بیستم، حاکم بودند و تفاسیر جهانی و فراگیری در باب عدالت ارائه کرده بودند. انقلاب اسلامی با بازسازی مفهوم عدالت بر اساس آموزه های اسلامی، گفتمان های رقیب را با چالش فکری مواجه ساخت. طرح عدالت تکوینی در پهنه آفرینش و منطبق با عقل و فطرت انسانی و ابتنای عدالت تدوینی و توزیعی بر اساس آن، بر خلاف رویکرد گفتمان های رقیب بود. تفکیک رویکرد پیشینی و پسینی، ارزشی و روشی، شکلی و محتوایی، آرمانی و کنشی بودن عدالت، راهبردی و راهکاری بودن آن و سازگاری و پیوند وثیق عدالت باهمه مفاهیم اجتماعی مانند امنیت، آزادی، رفاه، قانون و نظم، توسعه و تکنولوژی، مردم سالاری دینی و شایسته سالاری، انتخابات و اکثریت، از نوآوری های گفتمان انقلاب اسلامی است. این گفتمان با قرائت خود نشان داد که زندگی شهروندی و شهریاری در دنیای مدرن، تنها بر خمیر مایه عدالت به پویایی و پایایی و نشاط اجتماعی و پیشرفت مادی و معنوی می رسد.

کلیدواژه ها:

عدالت ، عدالت اجتماعی ، گفتمان ، تحول ، انقلاب اسلامی ایران.