بررسی تاثیر اثر تعدیلی توانایی مدیریت بر رابطه بین جریان نقد ازاد و ارزش نهایی وجه نقد در بورس تهران

از آنجا که وجه نقد نوعی دارایی غیرمولد است نگهداشت بیش از اندازه ی آن، به علت عدم بازدهی، موجب کاهش کارایی و ارزش شرکت می شود. از طرفی، پایین بودن وجه نقد نگهداری شده ممکن است موجب شود که شرکت نتواند برای سرمایه گذاری در پروژه های با خالص ارزش فعلی مثبت، پیش قدم شود و نیز احتمال بروز مشکلات مالی را افزایش می دهد. بنابراین، مدیریت کارامدبا انگیزه ی حداکثرسازی ثروت سهامداران، به دنبال نگهداری مقدار مطلوب این نوع دارایی می باشد. با توجه به اهمیت وجه نقد؛ این تحقیق به بررسی اثر تعدیلی توانایی مدیریت بر رابطه بین جریان نقد ازاد و ارزش نهایی وجه نقد در بورس اوراق بهادار تهران طی بازه زمانی 1389 لغایت 1395 با استفاده از اطلاعات 170 شرکت پرداخته است. آزمون فرضیه ها از طریق رگرسیون چندگانه و به روش حداقل مربعات معمولی (OLS) باچیدمان داده ای تلفیقی صورت پذیرفت. نتایج تحقیق نشان داد که ارزش نهایی یک ریال وجه نقد تحصیل شده، برابر 0.63 ریال است؛ به این معنا که یک ریال افزایش در نگهداشت وجه نقد، کمتر از یک ریال بر ارزش شرکت می افزاید. این نتیجه می تواند از حضور بازارهای ناقص و کارایی ضعیف بازار سرمایه ناشی شود . همچنین نتایج حاصل از فرضیه های پژوهش نشان داد که توانایی مدیریت و جریان نقد آزاد باعث افزایش ارزش نهایی وجه نقد می شوند و یک رابطه مثبت و معنی دار بین آنها برقرار است. چرا که مدیران با توانایی بیشتر با تصمیم گیری های بهتر، مدیریت وجه نقد بهتری داشته که به آنها برای افزایش ارزش نهایی وجه نقد کمک می کند . همچنین نتایج نشان داد توانایی مدیریت بر رابطه بین جریان نقد آزاد و ارزش نهایی وجه نقد اثر تعدیلی دارد و مطابق تئوری نمایندگی، ارزش نهایی وجه نقد در شرکت های دارای مدیران اجرایی بیشتر نسبت به شرکت های با مدیران اجرایی کمتر؛ بیشتر است.

کلیدواژه ها:

توانایی مدیریت ، ارزش نهایی ، جریان نقد ازاد