آسیب شناسی و تبعات ساخت و ساز غیر مجاز در شهرها (مورد مطالعه: منطقه 14 تهران)

سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,941

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HUMAN05_058

تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398

چکیده مقاله:

تخلف به معنای هرگونه انحراف و تخطی از قوانین ملی و ضوابط و دستورالعمل طرح ها است و ساخت وسازهای غیرمجاز نیز نوعی از تخلفات محسوب می شوند. وجود قوانین و ضوابطی که نقش نظم بخشی و تعادل دهی به فضاهای شهری را برعهده داشته باشند واضح و مبرهن است زیرا تبلور فضایی و کالبدی ساخت و سازها الزاما باید با تبلور قانونی و اجتماعی همسو و هم جهت باشند. یکی از قوانینی که در این راستا دست خوش آسیب شده است مقررات مربوط به ساخت و سازهای شهری است که باتوجه به سوداوریاین فعالیت ها لزوم کنترل و توجه به طراحی ساخت و بهره برداری درصنعت ساختمان و ساخت و ساز بیش از پیش آشکار می شود. بر همین اساس هدف اصلی پزوهش حاضر آسیب شناسی و تبعات تخلفات ساخت و ساز در شهرها با روش توصیفی- تحلیلی می باشد. یافته ها حاکی از آن است که تخلفاتی مانند بنای فاقد پروانه عدم رعایت اصول ایمنی و استحکام بنا، تغییرکاربری کوتاهی مهندسین ناظر، تراکم اضافی و ارتفاع اضافی، احداث بنای خلاف برضابطه بصورت پیشروی طولی و عدم کنترل منظر ساختمان و سیمای شهر و غیره سبب بروز مشکلاتی در محیط اجتماعی نظام اقتصادی نظام دسترسی فرم کالبدی و منظرشهر می باشد. همچنین این جمع بندی شد که معضل تخلفات در ساخت به علت عدم نظارت کافی بر ساخت و سازهای شهری هر روز نسبت به قبل بیشتر شده و پیامدهای ناشی از آن رو به افزایش است. متاسفانه حل این مشکل نیز آسان نمی باشد. تخلف به معنای هرگونه انحراف و تخطی از قوانین ملی و ضوابط و دستورالعمل طرح ها است و ساخت و ساز های غیر مجاز نیز نوعی از تخلفات ساختمانی محسوب می شوند. بیشتر تخلفات ساختمانی صورت گرفته در شهرهای بزرگ ایران، مربوط به تخلفات ارتفاعی و احداثی، تخلفات پروانه ساخت و تخلفات مربوط به کاربری های تجاری است.

نویسندگان

وحید نجفی

دانشجوی دکترای جغرافیا و برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر

سید محمد نژاد حسین

کارشناس برنامه ریزی شهری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران غرب

سمیرا ارنک

گروه شهرسازی، دانشکده هنر و معماری، واحد تهران غرب، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

سهیل عبدالهی

گروه معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر