مطالعه اثر خشک سالی بر تغییرات پوشش گیاهی در اراضی مرتعی و کشاورزی بر مبنای داده های میدانی و ماهواره ای (مطالعه موردی: جنوب استان همدان)

تاثیر خشک سالی می تواند به صورت کاهش منابع آب، کاهش تولیدات کشاورزی، تغییر در پوشش گیاهی اراضی مرتعی منطقه و تسریع در بیابان زایی باشد. برای مطالعه و پایش خشک سالی نیاز به کمی سازی اثرات آن با استفاده از شاخص های خشک سالی است. این شاخص ها بر اساس نوع داده های قابل دسترسی به دودسته کلی: زمینی و ماهواره ای تقسیم می شوند. هدف این مطالعه، مقایسه توان تشخیص و گروه بندی تغییرات رخ داده درپوشش گیاهی براثر خشک سالی، بین یک شاخص خشک سالی زمینی شاخص بارش استانداردشده (SPI) و چهار شاخص ماهواره ای استخراج شده از تصاویر لند ست TM: شاخص تامین آب پوشش گیاهی (WSVI)، شاخص وضعیت دمایی (TCI)، شاخص شرایط پوشش گیاهی (VCI)، و شاخص خشک سالی پوشش گیاهی (VDI) در جنوب استان همدان است. به این منظور شاخص های ذکرشده از روی تصاویر استخراج شد و همبستگی پیرسون بین آن ها انجام گرفت. نتایج نشان داد که بهترین پاسخ به خشک سالی در سال های موردبررسی با شاخص VDI به دست می آید. کمترین تطابق در سال های موردمطالعه با شاخص TCI است. با توجه به اینکه تصاویر ماهواره ای نسبت به روش های هواشناسی دارای مزایایی همچون سطح پوشش وسیع تر، قدرت تفکیک زمانی بالاتر و هزینه کمتر هستند، استفاده از دانش سنجش ازدور پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

خشک سالی ، شاخص های ماهواره ای ، شاخص بارش استانداردشده ، جنوب همدان