بررسی تغییرات لازم در محتوای دروس گرافیک مهندسی، مطابق با رویکردهای مدرن طراحی با استفاده از یک روش داده کاوی هایبریدی مبتنی بر بکارگیری تابع کیفیت و تحلیل چند معیاره DEMATEL به صورت فازی

گرافیک، یک زبان واقعی و کامل است که در فرآیند طراحی مهندسی مورد استفاده قرار می گیرد. لذا ، درس نقشه کشی همواره به عنوان یک آموزش پایه و اجباری در برنامه درسی رشته های مهندسی مطرح بوده است. پیشرفت های عصر دیجیتال و تغییر رویکرد طراحی مهندسی در سالهای اخیر، از روش خطی مرحله ای ، به سمت مهندسی همزمان، که در آن کلیه افراد شاغل در پروژه، در قالب یک تیم یکپارچه عمل می کنند ، همواره این سوال را مطرح می کند که آیا همچنان نیاز به آموزش گرافیک مهندسی مانند گذشته وجود دارد یا خیر و چنانچه وجود دارد ،محتوای آن چه تغییراتی باید داشته باشد.روش پیشنهادی ، یک روش هایبریدی پردازش داده هاست که بر مبنای به کارگیری تابع کیفیت ( QFD) - به عنوان یک روش بسیار ساده، موثر و کارا در طراحی محصول مطابق نیازهای مشتریان – پایه ریزی شده است. یکی از نقاط ضعف اساسی روش QFD ، فرض استقلال بین ویژگی های فنی محصول است که برای برطرف کردن آن، تکنیک DEMATEL با این مدل ترکیب و همچنین برای هر چه قانونمند تر بودن اولویت بندی نیازها ، از روش تحلیل سلسله مراتبی استفاده شده است. همچنین تناسب استنتاجات حاصل ، با فرایندهای ذهنی انسان ، از طریق بکارگیری منطق فازی، تضمین گردیده است.نتایج به دست آمده حاکی از آن است که گرافیک مهندسی، همچنان به عنوان یک درس ضروری در آموزش مهندسی مدرن ،مطرح است ، لیکن محتوای آن باید متناسب با نیازهای جدید تغییر نماید. این تغییرات در بخش نتایج ارائه و سیلابس جدید، پیشنهاد گردیده است.