مروری بر کلاژن مشتق شده از ضایعات شیلاتی: اهمیت ها و کاربردها

کلاژن، یکی از طویل ترین پروتئین های ساختاری رشته ای است که در بافت های همبند جانوران پرسلولی یافت می شوند. با توجه بهخصوصیات بیولوژیک بسیار عالی کلاژن، استفاده از آن در زمینه های زیست پزشکی به سرعت در حال رشد است. این عنصر حیاتی درزمینه های پزشکی از جمله تولید چسب زخم، پوست مصنوعی، ایمپلنت ها، به عنوان یک حامل جهت تحویل دارو و همچنین مکمل غذاییکاربرد گسترده ای دارد. منابع اصلی کلاژن تجاری، از پوست و استخوان گاو و خوک تهیه می شود، اما با توجه به وجود بیماری هایمشترک انسان و دام مانند آنفولانزای خوکی و جنون گاوی و همچنین ممانعت مذهبی در ادیان اسلام درمصرف کلاژن حاصل از حیواناتحرام گوشت مانند خوک، تقاضا برای منابع ایمن کلاژن افزایش یافت و موجودات دریایی به عنوان منابع بالقوه، با توجه به در دسترسبودن آن ها و عدم محدودیت غذایی و یا خطر ابتلا به بیماری و بازده بالای کلاژن به رسمیت شناخته شدند. هدف از این تحقیق، ارائهمنابع دریایی سهل الوصول، ایمن و ارزان برای استخراج کلاژن کاربردی می باشد. از این رو ضایعات شیلاتی نظیر مواد دورریز ماهی ها بهعنوان منبعی در دسترس و ایمن با رویکرد زیست محیطی برای توسعه علمی و فن آوری با تاکید بر فرصت ها و بهره برداری پزشکی وصنعتی آن می باشد.

کلیدواژه ها:

کلاژن ، ضایعات شیلاتی ، ماهیان ، پوست ، استخوان