موسیقی درمانی و کاربردهای آن

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,261

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CPSP01_0094

تاریخ نمایه سازی: 28 تیر 1402

چکیده مقاله:

هنر در طول تاریخ برای انسان همواره درمانگر بوده است. در این میان، موسیقی نیز برای ارتباط و سازگاری روانی با تعارضات و ابهامات جهان ابزاری کارآمد و نقش آفرین محسوب می شود و بشر هزاران سال است که با برپائی مراسم و آیین های سنتی از ضرب آهنگ های موسیقی برای درمان، شفا و آرامش استفاده می کند. موسیقی به طور مستقیم بر سطح عاطفه، احساس و تصویرسازی ذهنی و به طور غیرمستقیم بر شناخت فرد اثرگذار است. انواع گوناگونی از آن، تاثیرات متفاوتی روی ذهن و جسم دارند که با توجه به این تاثیرات از موسیقی می توان، برای کارهای درمانی در حوزه پزشکی و مشاوره و روان درمانی استفاده کرد. در این مقاله، پژوهش به روش کتابخانه ای با هدف مروری برکارکردهای موسیقی درمانی صورت گرفته است. نتایج این پژوهش حاکی از این است که موسیقی رابطه زیستی و فیزیولوژیک با مغز انسان دارد. ریتم، محرک بیولوژیک و ملودی، مولد لذت، خوشی و خیال انگیزی است. مطالعات بسیاری، موید کاهش درد بیماران به واسطه موسیقی است. از بهترین عواید و دستاوردهای موسیقی درمانی که در این مقاله مورد استنتاج قرارگرفته، بدین موارد می توان اشاره کرد: .۱ موسیقی درمانی فرایندی است، لذت بخش که می تواند، پروسه نگران کننده و استرس آور درمان را به خاطره، توانایی و مهارتی خوشایند بدل کند؛ .۲ موسیقی درمانی مکمل و یا جایگزنی لذت بخش و ارزان برای دارو است و این مقوله برای بیمار می تواند بسیار حائز اهمیت باشد؛ و .۳ موسیقی درمانی می تواند، تسهیل کننده و بسترساز تاثیرگذاری و یا حتی حذف برخی از روش های درمانی باشد. شایان ذکر است، در طی پنج دهه گذشته، بیش از ۳۰ هزار پژوهش تجربی و نظام مند پیرامون تاثیر موسیقی درمانی در زمینه های مختلف پزشکی انجام شده است. روش ها و برنامه های موسیقی درمانی برای هر سنی از نوزاد تا سالمند و برای همه بیماری ها از نقایص حسی و حرکتی و معلولیت های جسمی تا اختلال های روحی و روانی، رفتاری و بیماری های مزمن رو به مرگ به کارگرفته میشود. به نظر می رسد، موسیقی درمانی سهم چشمگیری در آینده حوزه بهداشت و درمان داشته باشد. در این مسیر بدیهی است تحقیقات، آموزش و ارتقاء سطح آگاهی جامعه از موسیقی که عموما در حال حاضر هنوز محدود به استفاده تفریحی و تفننی از موسیقی است، نقش بسیار موثری را ایفا خواهند نمود.

نویسندگان

مجید اخشابی

استادیار گروه هنر و معماری، دانشکده هنر و رسانه، دانشگاه پیام نور واحد تهران شرق، تهران، ایران

حمیده سیاح پور

کارشناس ارشد آموزش و بهسازی منابع انسانی و رئیس اداره فعالیتهای فرهنگی اجتماعی دانشگاه شیراز، شیراز، ایران