واکاوی تاثیر کاتارسیس و ایجاد پالایش روانی در تئاتر درمانی

بیان مسئله: تئاتر به عنوان یکی از ابزار های تجزیه و تحلیل روح بشر به شمار می رود و به خصوص مسئله ی تزکیه نفس در این هنر والا که مقدمه ی رهایی از اضطراب روح است. به عقیده ارسطو، نمایش یا به عبارت دیگر تئاتر از طریق کاتارسیس موجب پالایش روان و تصفیه روحی است و اثری تهذیب کننده دارد. ارسطو در کتاب فن شعر وظیفه تراژدی را آن میداند که به وسیله بازی نقش ترسناک و بیرحمانه یا رحیمانه و توام با شفقت، موجب تهذیب نفس تماشاگر گردد. پس برای ارسطو، تراژدی آموزشی بوده سودمند و عبرتی دلپسند. زیراتاثیرهای فرهنگیش، مردم را بیدار و وقایع جانسوزش، دلها را پاک و مصفا می کرده است. در این مطالعه برآنیم تا به بررسی این مسئله بپردازیم که راهکارها و تکنیک های کاربردی در تئاتر درمانی به عنوان یک ابزار درمانی مدرن، تا چه میزان در ایجاد کاتارسیس یا پالایش روانی که ارسطو از آن سخن میگوید سودمند بوده و تئاتر درمانی مخاطب را تا چه میزان از مفعول مطلق به عنوان تماشاگر تراژدی به فاعل اثر گذار و تاثیر پذیر بدل می کند.هدف: هدف از این مطالعه بررسی این مسئله است که راهکارها و تکنیک های کاربردی در تئاتر درمانی به عنوان یک ابزار درمانی مدرن تا چه میزان در پالایش روانی افراد سودمند و اثر گذاربوده و آیا فرد شرکت کننده در روند جلسات سایکودرام تجربه ای مشابه پالایش روانی که ارسطو با عنوان کاتارسیس در مخاطب تاژدی یاد می کند را تجربه می کند.روش تحقیق: روش پژوهش حاضر توصیفی-تحلیلی است. شیوه ی گردآوری مطالب به صورت کتابخانه ای و با بهره گیری از منابع مکتوب صورت گرفته است.نتیجه گیری: تئاتر درمانی در محیطی آزاد و قابل انعطاف به فرد این امکان را می دهد تا در رابطه با مسئله ای که آن را در میان جمع به نمایش گذاشته دریابد که تنها او نیست که این مسئله را دارد و هستند کسانی که از این نظر مشابه او باشند و شخص با پالایش و تخلیه ای که معمولا در روند سایکو درام پیش می آید منجر به ارزیابی موشکافانه موجودیت خویش شده و احساسات و تفکرات چند گانه و غلطی را که قبلامطرود یا واپس زده مورد ارزیابی قرار دهد. از این پس به جای باقی ماندن در نقش قربانی، با مشکلات مقابله و برای رفع آن ها تلاش کند.