تشویق کلامی در یادگیری دانش آموزان دوره اول ابتدایی شهرستان میاندرود

پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تشویق کلامی در یادگیری دانش آموزان دوره اول ابتدایی شهرستان میاندرود انجام پذیرفت .این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی ،از نظر ماهیت توصیفی و از نظر روش زمینه یابی می باشد. جامعه آماری شامل کلیه معلمان سوم دبستان می باشد. که تعداد آن برابر ۵۰ نفر می باشد. حجم نمونه بر اساس جدول کرجسی و مورگان۱ ،۴۴ نفر تعیین گردید. روش نمونه گیری مورداستفاده تصادفی طبقه ای بوده است . ابزار ا ندازه گیری پرسشنامه محقق ساخته بود،روایی صوری و محتوایی به تایید رسید. همچنین جهت اطمینان از پایایی به روش همسانی درونی و با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ ،پایایی آن برابر با ۹۸%بدست آمد.جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون کای اسکویر تک متغییری )از طریق برنامه نرم افزاری spss۱۹استفاده شده است . یافته ها نشان دادکه تشویق کلامی وسیله مناسب برای پیشرفت امر تعلیم وتربیت است .همچنین تشویق کلامی ،باید توسط کسانی انجام شود که مورد احترام دانش آموزان هستند .اجرای تشویق کلامی درکلاس برای افزایش یادگیری مناسب است .تشویق کلامی در حضور دانش آموزان موثرتر از تشویق کلامی بدون حضور دانش آموزان است وتشویق کلامی می تواند یک عامل بسیار مهم در به کار انداختن ابتکار عمل در دانش آموزان باشد .

کلیدواژه ها:

تشویق ، تشویق کلامی ، یادگیری ، پیشرفت تحصیلی .