مقایسه عملکرد تولید، ویژگی های لاشه و تخم، ویژگی های تخمگذاری و جوجه درآوری سه واریته سفید، خاکستری و قهوه ای بلدرچین ژاپنی
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 31
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_RAP-15-43_006
تاریخ نمایه سازی: 17 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
چکیده مبسوط
مقدمه و هدف: گوشت طیور به عنوان منبع پروتئین حیوانی اهمیت زیادی دارد به همین دلیل در کشورهای مختلف، سرمایه گذاری زیادی روی صنعت پرورش طیور ازجمله بلدرچین شده است. با توجه به افزایش تقاضا برای محصولات بلدرچین از جمله تخم و گوشت آن و به صرفه بودن تولید این فرآورده، امروزه پرورش بلدرچین جایگاه خاصی در صنعت پرورش طیور پیدا کرده است. بلدرچین ژاپنی گونه متنوعی از طیور بوده که دارای ویژگی های منحصر به فردی از جمله گوشت لذیذ و مغذی، همچنین دارای تولید تخم بالایی می باشد. در واقع، فعالیت و جنب وجوش زیاد در بلدرچین ها، باعث ازدیاد ذخیره گلیکوژن در بافت های ماهیچه ای آن ها
می شود که این امر باعث می گردد گوشت این پرنده مانند پرندگان شکاری، بسیار لذیذ شود. ارزش پروتئین موجود در گوشت این پرنده۲۴/۹۱ درصد می باشد و این در حالی است که انواع اسیدهای آمینه کمیاب که در سایر پروتئین ها یافت نمی شود، در گوشت این پرنده به فراوانی یافت میشود. ضریب تبدیل خوراک نقش مهمی در صنعت پرورش بلدرچین دارد. در بین جمعیت های مربوط به نژاد ژاپنی، سه جمعیت قهوه ای، سفید و خاکستری از گسترش بیشتری برخوردار هستند. با این وجود، اطلاعات مستند چندانی در خصوص ویژگی های اقتصادی و عملکردی این جمعیت ها و سایر جمعیت های مختلف بلدرچین ژاپنی در کشور وجود ندارد. این پژوهش بهمنظور بررسی مقایسه عملکرد تولید، ویژگیهای لاشه، ویژگی های تخمگذاری و درصد جوجه درآوری در سه جمعیت سفید، خاکستری و قهوه ای بلدرچین نژاد ژاپنی انجام شد.
مواد و روش ها: این آزمایش با سه تیمار و چهار تکرار و در مجموع با ۳۶۰ قطعه بلدرچین ژاپنی تا سن ۴۲ روزگی با شرایط پرورش و جیره یکسان در قالب طرح کاملا تصادفی انجام شد. تلفات در طول دوره آزمایش بهصورت روزانه توزین و ثبت گردید. تیمارهای آزمایشی شامل جمعیت سفید بلدرچین ژاپنی، جمعیت قهوه ای بلدرچین ژاپنی و جمعیت خاکستری بلدرچین ژاپنی می باشد. در پایان دوره آزمایش (۴۲ روزگی) از هر تکرار تعداد ۳ قطعه بلدرچین که از نظر وزنی نزدیک به میانگین وزن واحد آزمایشی بودند انتخاب شدند و پس از کشتار ویژگیهای لاشه (درصد لاشه، سینه و ران) اندازه گیری شد. سپس بعد از شروع تخمگذاری برای بررسی ویژگی های تخمگذاری و درصد جوجه درآوری از ۱۴۴ قطعه بلدرچین ژاپنی (با رعایت نسبت ۳ به ۱ ماده و نر) بهصورت پرورش در قفس انجام شد. پس از رسیدن پرنده ها به سن تخمگذاری از هر واحد آزمایشی ۳ عدد تخم انتخاب شد و ویژگی های کیفی تخم مانند میانگین وزن تخم، توده تخم، وزن مخصوص،
واحد هاو و ضخامت پوسته تخم اندازه گیری شد. همچنین برای اندازه گیری و محاسبه درصد جوجه درآوری از هر تکرار ۲۴ عدد تخم انتخاب شد و سپس تخم های دارای صفات ظاهری نامطلوب مانند (بد شکل، پوسته کلسیمی، تخم های خیلی بزرگ و خیلی کوچک، پوسته سبز و ...) حذف شدند، سپس برای با گاز فرمالدئید ضد عفونی شدند و سپس به داخل شانه های مخصوص تخم انتقال داده شدند. تخم های بلدرچین به داخل دستگاه جوجه کشی انتقال یافتند. پس از انتقال تخم ها به دستگاه جوجه کشی تخم ها در روز ۱۴ جوجه کشی از قسمت ستر به داخل هچر انتقال پیدا کرد و روز ۱۷ و ۱۸ جوجه کشی جوجه های تازه تفریخ شده برداشته شده و درصد جوجه های تفریخ شده هر تیمار محاسبه گردید.
یافته ها: نتایج آزمایش نشان داد که تیمارهای آزمایشی بر مقدار مصرف خوراک و ضریب تبدیل خوراک در دورههای مختلف اثر معنیدار نداشت ولی بر افزایش وزن روزانه در دورههای پایانی و کل دوره پرورش اثر معنیدار داشت (۰/۰۵p<)، بطوریکه بلدرچین سفید بیشترین میانگین افزایش وزن را داشت. همچنین نتایج نشان داد که تیمارهای آزمایشی بر بازده درصد لاشه در واریته های مختلف معنی دار بوده بطوریکه سویه سفید دارای بیشترین درصد لاشه می باشد (۰/۰۵p<)، ولی سویه های مختلف اثر معنی دار بر سایر ویژگی های لاشه نداشت. نتایج نشان داد که بین واریته های مختلف بلدرچین ژاپنی بر ارتفاع سفیده، وزن پوسته، واحد هاو و وزن توده در هفتههای ۱۶ تا ۱۷ اختلاف معنی داری مشاهده شد (۰/۰۵p<). بطوریکه بالاترین میزان واحد هاو و ارتفاع سفیده مربوط به سویه قهوه ای و کمترین مربوط به سویه خاکستری می باشد، واریته سفید وزن توده بالاتری نسبت به سایر واریته ها داشت و همچنین بیشترین مقدار وزن پوسته مربوط به واریته خاکستری و کمترین مربوط به تیمار قهوه ای می باشد. از طرف دیگر اختلاف معنی داری در درصد جوجه درآوری بین جمعیتهای مختلف بلدرچین نژاد ژاپنی مشاهده نشد.
نتیجهگیری: نتایج آزمایش حاضر نشان داد که بین واریته های مختلف بلدرچین ژاپنی در صفات مختلف اختلاف معنیداری مشاهده شد بطوریکه واریته سفید بلدرچین ژاپنی دارای بیشترین افزایش وزن و همچنین درصد لاشه بهتری نسبت به واریته های خاکستری و قهوه ای می باشد. از طرف دیگر واریته سفید بلدرچین ژاپنی در صفات کیفی تخم از جمله واحد هاو و وزن توده نیز بالاترین میزان را نشان داد. بنابراین میتوان چنین استنباط کرد در این آزمایش واریته سفید بلدرچین ژاپنی از لحاظ عملکرد رشد و صفات کیفی تخم شرایط بهتر و مناسب تری نسبت به واریته های قهوه ای و خاکستری بلدرچین ژاپنی را نشان داد.
کلیدواژه ها:
Hatchability ، Japanese quail ، laying characteristics ، production performanc ، بلدرچین ژاپنی ، درصد جوجه درآوری ، عملکرد تولیدی ، ویژگی های تخم گذاری
نویسندگان
لیلا طاهری مقدم
Department of Animal Sciences, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
بهرام شهره
Department of Animal Sciences, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
حمید دلدار
Department of Animal Science, University of Guilan
سهیل یوسفی
Department of Animal Sciences, Sari Agricultural Sciences and Natural Resources University
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :