اثربخشی درمان شناختی رفتاری برنگرانی آسیب شناختی افراد سوء مصرف کننده مواد تحت درمان شهر کرج

این تحقیق به منظور تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر نگرانی آسیب شناختی افراد سوء مصرف کننده مواد تحت درمان شهر کرج صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل افراد سوء مصرف کننده مواد تحت درمان در کلینیک های ترک اعتیاد شهر کرج بود که طی شش ماهه دوم سال ۱۴۰۲ به مراکز درمان اعتیاد مراجعه نمودند میباشد. جهت تعیین ححم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری از بین افراد مراجعه کننده به ترک اعتیاد شهر کرج ۵۰ نفر جهت غربالگری اولیه با توجه به ملاک ورود و خروج انتخاب شدند و با توجه به ملاک تشخیصی DSM-۵انتخاب پرسشنامه نگرانی پن استت (۱۹۹۱) بر روی آن ها اجرا شد سپس افرادی که در پرسشنامه مذکور نمره بالایی کسب کنند شناسایی شدند که ۳۰ نفر به صورت تصادفی ساده انتخاب و با همین روش در دو گروه آزمایشی و کنترل(هر گروه ۱۵ نفر) جایگزین شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ جلسه، هفته ای یکبار هر جلسه ۶۰ دقیقه مداخلهشناختی رفتای را دریافت نمودند و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت ننمود. به منظور جمع آوری اطلاعات ازپرسشنامه نگرانی آسیب شناختی پن استت (۱۹۹۰) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات، تحلیل کوواربانسچند متغیره به کار رفت و نتیج نشان داد که بین میانگین های پس آزمون در گروه آزمایشی و کنترل از لحاظ نگرانیآسیب شناختی تفاوت آماری معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری ، نگرانی آسیب شناختی ، سوء مصرف مواد