بررسی تاثیر آموزش مهارت حل تعارض بر ابتکار و نوآوری شغلی معلمان

این پژوهش از نوع شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون- پس آزمون با یک گروه آزمایش و کنترل می باشد. جامعه آماریتحقیق را کلیه معلمان مدارس دولتی و غیردولتی شهراردبیل تشکیل می دهد که در سال تحصیلی ۱۴۰۳ _ ۱۴۰۲ مشغول بهفعالیت هستند. برای نمونه گیری از بین تمامی معلمان ۱۰۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و سپس پرسشنامهمهارت حل تعارض ویکز و فیشر و اوری (CRQ) و ابتکار و نوآوری شغلی لودال و همکاران (۱۹۶۵) بین آنها توزیع شد. تعداد۳۰ نفر از معلمانی که پایین ترین نمره را در پرسشنامه لودال کسب کرده بودند انتخاب شدندگروه آزمایش طی ۹ جلسه ۹۰دقیقه ای آموزش مهارت های حل تعارض دریافت کرد.پس از پایان آموزش ها، مجددا پرسشنامه نوآوری و ابتکارشغلی لودال وهمکاران (۱۹۶۵) بین هردوگروه توزیع شد.داده ها از طریق تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره تحلیل شد. نتایج نشانداد نشان می دهد که با حذف تاثیر متغیر پیش آزمون، بین میانگین برآوردشده نمرات نوآوری شغلی آزمودنی ها بر حسبعضویت گروهی تفاوت معناداری وجود دارد.لذا فرضیه مد نظر تایید می شود.بنابراین می توان نتیجه گرفت که آموزش مهارتحل تعارض بر ابتکار و نوآوری شغلی شرکت کنندگان در آزمایش تاثیر داشته است و موجب تقویت و رشد و افزایش ابتکار ونوآوری گروه ازمایش در برابر گروه کنترل شده است.اندازه تاثیر مداخله ۱۷ / ۰ بوده است.توان آماری ۹۴۹ / ۰ نشان می دهد کهحجم نمونه برای تایید این فرضیه کافی بوده است.

کلیدواژه ها:

حل تعارض ، نوآوری شغلی ، اردبیل ، معلمان